قبل از دست یابی به سلول های بنیادی جنینی، اغلب مطالعات پیرامون تاثیر پرتوهای یونیزان با رده های توموری و یا سلول های تمایز یافته صورت می گرفت. سلول های بنیادی جنینی موشی ابزار جدیدی در این زمینه فراهم آورده است. این سلول ها، سلول های نامیرایی هستند با کاریوتیپ طبیعی که خصوصیت پرتوانی دارند. در مطالعه حاضر، اثر پرتوهای یونیزان بر سلول های بنیادی جنینی مشتق شده از نژادهای مختلف موشی بر اساس سنجش کلنی و مطالعات کاریوتیپ صورت گرفت. سلول های بنیادی جنینی رده های موشی Royan B1, Royan C5, Royan C4 سه نژاد مختلف C57BL/6, NMRI×Balb/C , Balb/C در حضور سلول های تغذیه کننده کشت داده شدند. به منظور پرتودهی، سلول ها با تریپسین از لایه تغذیه کننده جدا و به صورت سوسپانس با اشعه گاما (آهنگ دوز 138 cGy/min) پرتودهی شدند. نمونه ها پس از پرتودهی به ظروف کشت 60mm حاوی سلول های تغذیه کننده منتقل شدند و 7 روز بعد از پرتودهی، شمارش کلنی صورت گرفت. برای بررسی ناهنجاری های کروموزومی، سلول ها با Hoechst 33258 رنگ آمیزی شدند. برای اطمینان از حفظ خصوصیت پرتوانی و خود تجدیدی سلول ها پس از پرتودهی، میزان بیان SSEA1 با فلوسایتومتری بررسی گردید. در بیان SSEA1 تفاوتی بین نمونه های پرتو خورده و کنترل دیده نشد. همچنین سلول های بنیادی جنینی تیمار شده از نظر مورفولوژی کلنی نیز تفاوتی را با گروه کنترل از خود نشان ندادند. نسبت بقاء محاسبه شده در دوزهای مختلف 30cGy و 50 و 70 و 100 و 200 و 300 برای رده %95 Royan B1، %80، %80، %70، %36، %10، %98 Royan C5، %67، %62، %88، %66 و %45 و رده %90 Royan، %82، %83، %38، %31، %14 بود. میزان ناهنجاری های کروموزومی در سلول های بنیادی جنینی پرتو نخورده رده های Royan B1, Royan C5, Royan C4 به ترتیب 0.36 و 0.29 و 0.92 به ازای هر سلول بود. همزمان با کاهش درصد بقاء، در دوزهای 50 و 300 سانتی گری، میزان ناهنجاری های کروموزومی افزایش یافت. تفاوت معنی داری بین میزان حساسیت سلول های بنیادی جنینی مشتق شده از نژادهای مختلف موشی دیده شد؛ به گونه ای که سلول های مشتق شده از نژاد Balb/C حساسیت بالایی نسبت به پرتودهی از خود نشان دادند. همچنین بررسی های کاریوتیپی نشان داد که این سلول ها نسبت به سلول های مشتق شده از دو نژاد دیگر موشی میزان بالایی ناهنجاری کروموزومی از نوع کروماتیدی از خود نشان می دهند.